Deel 6: Afleiding & Verleiding

Wanneer ik thuiskom na een dagje dierentuin vind ik een kaartje op de deurmat. Het is van Siem, hij hoopt dat ik nooit meer zo’n rotdag krijg als die ene dag laatst. Zo lief! Een contrast met de stilte die volgt. Dagen gaan voorbij. Ik probeer contact te zoeken maar het loopt stroef dan wel niet. Dit is precies wat ik niet wil; aanrommelen. De afgelopen jaren heb ik wel bewezen dat ik dat goed kan, ik ben toe aan een nieuwe uitdaging. Het is tijd om dat aan te geven zegt mijn ongeduld. Lieve woorden heen en weer. Beleefd wensen we elkaar al het goeds en een fantastische toekomst. Een gelukkig einde blijft uit.

Eigenlijk valt het me mee. Ik verwachtte een ernstig dal, boordevol liefdesverdriet en veel ijsjes. Maar niets van dat. Resoluut heb ik alles gewist. Er is geen foto of bericht of telefoonnummer meer te bekennen in mijn telefoon. Tuurlijk mis ik hem en mijn gedachten zijn nog niet Siem-vrij. Maar na maanden onzekerheid doet deze zekerheid me goed. Tijd voor een avond met vriendinnen. En dat vieren we zoals altijd met hakken, jurkjes, pizza & wijn.

Weken vliegen voorbij. Het is zomer en we hebben mooi weer. Cato en ik nemen het ervan. We gaan op vakantie, we genieten van BBQ’s, feestjes volgen, etentjes, vele parade-bezoekjes en een zwembad op het dakterras. Het kind groeit en bloeit en begint wel erg mondig te worden vind ik. Met enige regelmaat krijg ik een ‘Sjeezus mama’ naar mijn hoofd. Ook wil ze ‘chillen’ op de bank en zegt ze dat Luuk ‘weird’ is. Ik moet echt op mijn woorden gaan letten besluit ik. Veel van wat ze hoort wordt met haar lieve kinderstemmetje herhaald. Zo staan we in de supermarkt en is Cato weer eens de schappen aan het spiegelen. Alle onregelmatigheden op de onderste rij producten wordt met beleid weggewerkt. Ik sta dat toe; het ziet er inderdaad stukken beter uit en ze doet niemand kwaad. Een meneer die ons passeert kijkt het hardwerkende kind gefronst aan. ‘Zozo, en wat wil jij later worden?’ vraagt hij. Ze kijkt hem aan en zegt ‘Notaris’. De bijdehante heer is overruled. Daar heeft hij niet van terug. En ik eerlijk gezegd ook niet. ‘Wil je notaris worden Toot?’. Hoe komt ze daarbij? ‘Ja Jip ook notaris worden’. Och ja, Jip & Janneke dragen ook bij aan de ontwikkeling van de praatjes van mijn kindeke.

Alhoewel alles goed gaat vindt een vriendin dat ik nodig moet gaan daten. Afleiding en verleiding schijnt de mens goed te doen. Ik twijfel. Eigenlijk heb ik daar helemaal geen zin in. Om mij heen hoor ik allerlei faalverhalen. Zo is een goede vriendin op de verkeerde man afgestapt waarbij ze zichzelf vrolijk voorstelde en hem begroette met drie zoenen. Vaak blijkt er ook heel wat gesmokkeld te worden met foto’s. Een belachelijk grote neus wordt niet geshowd terwijl deze in werkelijkheid toch als een soort van trofee gedragen wordt. Dates blijken saai. Soms is er een match, maar matchen de intenties niet. Of blijkt de date gewoon matches te sparen. De analyse van alle verhalen om mij heen brengt mij de conclusie dat mannen monsters zijn en vrouwen lelijk.

Het manmens dat ik uitgekozen heb als date-potentieel is mooi. Dat lijkt me op dit moment eigenlijk wel voldoende. Hij is uitermate mooi eigenlijk. Zo’n eentje dat als je een knapperd omschrijft, je hem omschrijft. Ik stel me in op een kutkarakter want je kunt niet alles hebben in het leven. We berichten wat heen en weer. Hij is heel grappig. En hij blijkt slim. Dan zal zijn uiterlijk wel tegenvallen. Geeft niks, deze aandacht brengt me inderdaad zaligheid. Nog steeds twijfel ik, we berichten inmiddels volle avonden maar om nou echt ergens af te gaan spreken… Ik heb dat eenmaal gedaan, en daar werd ik zo ongemakkelijk van dat ik drie uur nodig had om normaal te worden. Zolang duurde de date niet dus tegen die tijd zat ik met mijn normaal-status terug in de trein.

Robin stelt voor om af te spreken. Ik weiger te daten heb ik nu toch echt besloten. We gaan ook niet daten, we gaan gewoon wat drinken vindt hij. Om hem tegemoet te komen (hij woont om de hoek) zeg ik dat hij wel een wijntje bij mij mag komen drinken. Hij vindt dat een goed idee en zal zo mijn kant op komen. Fuck. Ik bericht dat mijn kind wakker geworden is. Ja ze hoest echt heel veel de laatste tijd. We kunnen ook een andere keer iets gaan doen opper ik. Verkrampt kijk ik naar mijn telefoon. Wat heb ik nou weer voorgesteld. ‘Je doet zenuwachtig, ik vind het leuk om je een keer te zien, we drinken 1 wijntje en daarna ga ik weer’. Ok the man has a point. Ik stel me aan. Ik geef mijn fiat en een paar minuten later gaat de bel. Ik haat mezelf om mijn impulsiviteit. Nu zit ik zo met een inmiddels ongewenste en redelijk onbekende man in mijn eigen huis. Ik doe open. Als ik naar hem kijk bedenk ik opnieuw dat hij echt een heel naar innerlijk moet hebben. Hij ziet eruit als perfect. Laat ik dit meteen maar eens verpesten.

Ik: ‘Hoi. Raar hè, dit’

Hij: ‘Euh… Jij maakt het raar’

  2 comments for “Deel 6: Afleiding & Verleiding

Laat een antwoord achter aan miek Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.