Deel 1
Eindeloze gesprekken, vele korte nachten, een miljoen glimlachen en bergen nieuwe kennis heeft hij me opgeleverd. Èn havermout èn hoge hakken.
Het begon als in een film; berichtjes her en der, afspreken, aanbellen bij je date, hmm best een leuk hoofd, ratelen uit ongemak, toch wel erg gezellig, eigengemaakte chai tea?!, nog meer praten, wow inhoud ook nog, steeds leuker eigenlijk, wijn. Dan na een klim op zijn dak midden in het centrum, een arm om je heen. En jawel, gevolgd door de eerste zoen.
Daarna werd het script iets minder romantisch. Er volgden te weinig berichten. Telefoontjes bleven uit. Toch nog maar een afspraakje maken. Hij mocht bij mij thuis komen; opdat we samen een wijntje zouden drinken. Wijntje werd wijntjes.
En daar kwam het moment dat hij zei ‘ik ben moe, zullen we naar bed?’. Nu ben ik een moeder van een kleine meid. De wilde jaren lagen al ver achter mij. Evenals de etiquette naar sexy-heid. In plaats van me gewillig over te geven en mij naar mijn bed te laten tillen vertelde ik nog maar eens dat ik een dochtertje heb dat in den ochtend samen met de zon opkomt. Het manmens stond altijd vroeg op en vond kinderen wel leuk. En, voegde hij daar wijs aan toe, kinderen vergeten tot hun 3e levensjaar toch alles wat ze gezien hebben. Breng daar op zo’n moment maar eens wat tegenin. Ik liet mij gewillig naar mijn bed tillen.
De volgende ochtend stelde ik Siem voor aan mijn dochter Cato. Terwijl ik haar uit haar bedje haalde vertelde ik haar dat we visite hadden. Ze vatte dit op als een positief bericht en griste meteen tut, eendje en poesje mee uit haar bed. Zo kom je er nooit alleen voor te staan. Met grote nieuwsgierige ogen loopt ze haar ietwat gespannen moeder achterna naar het bed waar Siem nog onder de dekens ligt. ‘Kijk Toot, dit is Siem’ zeg ik rustig. Na een begroeting van Siem zijn zijde kijkt Cato Siem een moment lang aan en loopt dan naar hem toe. ‘Siem, dit is poesje en dit is tut en dit is eendje’. Het ijs is gebroken. Wat een raar tafereel dit. Ik moet wennen.
Afspraakjes volgen. Allen even leuk. Weken vliegen voorbij. Tussentijds is er weinig contact. God wat is dit lang geleden zeg, ik ben gewoon even met mezelf bezig. Ik bloei en besta. In de weekenden wanneer Cato naar haar vader gaat ben ik vaak bij Siem. We hebben het leuk, doen eigenlijk niets behalve praten en drinken en seksen en ontbijten. Ik ben verzadigd.
Siem ontbijt met havermout. Vindt hij een prettig ontbijt. Ik moet wel meedoen want ik heb mezelf een behoorlijk meegaand typje gemaakt in zijn omgeving. Is me zomaar overkomen. Na een hap ben ik om. Van nu af aan elke dag havermout. En van nu af aan denk ik elke dag aan Siem.
Doordeweeks slaapt hij regelmatig bij ons. Alles verloopt spontaan. Geen vooraf geplande dates. Heerlijk vind ik dat want zo pas ik niets aan en toch loopt het soepel. Cato vindt Siem leuk. Siem vindt Cato draaglijk en interessant. Zo lijkt het. Hij doet aardig en geeft haar wat aandacht maar daar blijft het bij. Ze accepteren elkaar. Ik ben degene die het ingewikkeld vindt.
En dan ben ik verliefd. Ik zeg hem dat in een bericht. Hij komt meteen langs en we hebben het nergens over.