bloeienbesta.nl

De sleutel tot geluk

Na een moeizame heenreis voel ik me snel weer op mijn plek. Ik logeer bij Francesco, in een appartement met hoge plafonds in het midden van het centrum uitkijkend op de dom. Ik voel me intens gelukkig wanneer ik na het ontwaken uit bed kruip, op het balkonnetje in de zon ga zitten en luister naar de mensen die voorbij… Read more →

Eten, drinken, beminnen (deel 2)

Nadat we een middag in de meest chaotische stad die ik ken hebben gespendeerd, komen we per trein weer terug in het idyllische kustplaatsje. Het was een dag vol indrukken en stappen; we hebben een museum bezocht, de hele stad doorlopen en van streetfood en ijs genoten. Italianen eten ijs op een wit brood bolletje. Ik denk dat dat nog… Read more →

Eten, drinken, beminnen (deel 1)

Een aantal dagen verbleef ik in mijn lievelingsstadje op Sicilië waar ik inmiddels de weg aardig ken. De schoonheid van deze plaats uit zich in de combinatie van natuur en verstedelijking. De prachtige rotspartijen; zowel de hoge waar je helemaal naar boven kunt hiken en uitzicht hebt over de haven, de huizen en de azuurblauwe zee. Alsmede de rotsen beneden… Read more →

Vluchtgedrag

Op het bord met vertrekkende vluchten zie ik dat mijn vlucht naar Catania is geannuleerd. Zojuist was ik op mijn gemak naar Schiphol afgereisd. Lekker op tijd, voorbereid op de drukte en daarmee het wachten in de rijen; niemand kon mij wat maken. Waar ik niet bij stil gestaan had was dat Schipholchaos ook betekent dat het gros van de… Read more →

Onderbroekenlol

Vakantiestress is een vorm van stress die ik me graag zou toe-eigenen. Het is functioneel; je bent alert en ontspant niet. Velen hebben dit vóór de vakantie en maken lijstjes, checken tig keer of alles ingepakt is en printen vliegtickets uit want je weet maar nooit. Ook zijn er aardig wat mensen die dit ten tijde van de vakantie nog… Read more →

Rijtuigbak (deel 1)

‘Laten we naar het strand gaan!’, probeerde ik het kind te enthousiasmeren. In de ochtend is zij niet op haar allerbest. Maar de influencer in mij floreert. Het kind is akkoord. We gaan naar het strand, mits we eerst nog even blijven chillen. Mits ze niet hoeft te douchen. Mits we naar een strandtent gaan. Mits James Hond mee mag. … Read more →

Kijkdoos

Het sneeuwt buiten. Rustig dwarrelen er witte vlokken naar beneden. Heerlijk hoe zo een kalmerende werking dat heeft. Toch heeft het niet elk gemoed bereikt.‘Maaaaaaaaaammmm!’ gaat het kind tekeer. ‘Wat is er Cat, wat een hysterie!’ reageer ik. ‘Smeerkees heeft heel veel bloed!’Rustig kijk ik naar de kat die op de bank ligt. Hij kijkt rustig terug. Cato blijft in… Read more →

Coroonhaar

Een wekker hoeft niet meer gezet te worden. Jawel, er zitten echt positieve kanten aan deze tijd. Het is soms even zoeken maar als je goed oplet bij het overgaan tot de ellende van de dag zul je ook enkele lichtpuntjes tegen komen. Mijn persoonlijke ontwikkeling sprankelt van lichtpuntjes. Van juf tot kapster tot obsessief wandelaar; het behoort allemaal tot… Read more →

De Griekse Y

‘Ruim jij je schoenen nooit op?’, voorziet het kind het manmens van wat opbouwende kritiek. Hij heeft vandaag voor het eerst kennis gemaakt met haar. Spannend vond ik het niet, het lange voortraject deed me wennen aan deze situatie. Wel heb ik er lang over nagedacht. Het is de eerste keer dat ik mijn kleine meisje voorstel aan een verliefdheid.… Read more →

Heel hard knuffelen

Een herfstachtige dag is het. Vlug zet ik Cato de auto in, een nieuwe. Nee een andere. Het is de eerste werkdag van mijn nieuwe baan en daar hoort een auto bij. Een mini. Lijkt me geschikt want hoe scheef ik ook parkeren zal, hij past in het parkeervak. Terwijl ik Cato naar haar klas volbehangen met alles rondom het… Read more →

Geen held

Zes weken zomervakantie is ontzettend lang. Onvoorstelbaar lang eigenlijk. Zoals je vaak met dingen hebt, lijkt alles grootser wanneer je kind bent. Die enorme speeltuin waar je ooit was blijkt niet veel meer dan een wipkip met uitzicht. Een hele zak chips is geen avondvullend programma meer en, zonder grollen, tiktak duurde dus maar 5 minuten. Maar de zomervakantie daarentegen,… Read more →

Deel 25: Romancofoob

Een winterse dag als alle anderen; lauw en nattig. Net niks. Het kind en ik komen thuis na een dag ploeteren. De een in de poppenhoek, de ander ergens in een kantoor in Amsterdam. Eenmaal binnen gooit Cato haar jas op de grond. ‘Thuis!’, roept ze medium agressief. ‘Mag ik alsjeblieft wat drinken mam? Zullen we verven? Wat gaan we… Read more →

Deel 24: Het heerst

Het kind is ziek. Niets ernstigs, ze viert een griepje. Waar ze last van heeft? Voornamelijk van haar moeder. Ze klaagt meer over mij dan over haar aangedane lijf. Ik heb het niet op zieke mannen en kinderen. Wanneer de ellende aanvangt is het nog zielig. Het arme meiske spuugt alles eruit. Daar heb ik respect voor. Na heel wat… Read more →

Deel 23: In de bouwput

Het is een mooie zaterdagmiddag en samen met het kind en een vriendin loop ik op de markt. De markt ja, daar waar heel veel mensen lopen. Heel veel mensen met hun onverwachte bewegingen en geluiden. Dat waar ik zweethanden en knarstanden van krijg. Het enige dat mij stil maakt. Wanneer ik mijn telefoon pak om te kijken hoe laat… Read more →

Deel 22: Trip

Voor werk moest ik naar een meeting in Barcelona. Lang niet gek. In Barca schijnt de zon. In Barca eet men tapas. In Barca zijn vast heel leuke mensen. In Barca ben ik even kindvrij. En er zit een reisje aan vast. Reisjes brengen mij vertier. Om kwart voor zes in de ochtend, jawel, rijdt er een taxi mijn straat… Read more →

Deel 21: Autoperikelen

Autorijden, ik vind het een kunst. Een kunst die ikzelf niet goed beheers. Ik vind het leuk, dat wel. Lekker muziekje, beetje turen naar de andere automobilisten. Remmen, optrekken, sturen; ik kan het allemaal. Best goed al zeg ik het zelf. Maar je moet zoveel tegelijk. En adequaat reageren, ook zoiets. Sinds januari heb ik een auto. Ik heb weliswaar… Read more →

Deel 20: Peuterdepressie

Het kind is depressief. Al gedurende acht weken en drie dagen heeft zij moeite haar blijdschap aan de te wereld te tonen. Lachen doet ze alleen wanneer er een foto wordt gemaakt, en dan ook overdreven uitbundig. Alles wordt met een negatieve toon ontvangen. ‘Wil je vanavond patat of pizza?’, klinkt mij als een feest in de oren. Maar mijn… Read more →

Deel 19: Bij de huisdokter

‘Tringgggg’. Ik druk op de bel van de huisdokter. Huisdokters eigenlijk, er hebben er zich hier een aantal bij elkaar gevoegd in een praktijk. Om 8.20 uur heb ik de afspraak en ik ben uiteraard te vroeg. Je laat een dokter immers niet wachten. Het duurt even voor er wordt open gedaan. De baliemevrouw kijkt me aan, ik kan haar… Read more →

Deel 18: Schijnziek

Vanwege alle drukte in mijn hoofd besluit ik een dagje vrij te gaan vieren, kindloos welteverstaan. Alhoewel mijn kleine monster mij vreugde en vertier brengt heb ik een intens verlangen om alleen te zijn. Daarom ben ik vandaag vrij en heb ik om half negen in de ochtend al afgesproken met Cato haar naveltante. Heel logisch. Als ik De Zaak… Read more →

Deel 17: Happy old and new XL

Uitgelaten fiets ik naar het station. Ik heb enorm zin in vandaag. De laatste dag van het jaar. Feest! Ik vind elke dag vrij bijzonder en feestdagen in dezelfde mate. Maar de jaarwisseling maakt toch verschil. Het voelt zo lekker universeel, een feestje voor een ieder, ook al weet ik dat niet overal op deze dag een nieuw jaar ingewijd… Read more →

Deel 16: Huispakdag

Het is kerst. Een week geleden zat ik met mijn lievelingsmens in een cafeetje. ‘ Wat doe jij met kerst?’ vraag ik hem. ‘Ik heb mijn familie niet laten weten dat mijn vakantie niet door gaat, ik wil gewoon chillen met kerst. Heb echt geen zin in mensen. Jij?’ ‘Mijn idee! Ik vier huispakdag met Cato. Gewoon lekker niks. Ook… Read more →

Deel 15: Blinde paniek

Job, zo heet de man achter het telefoonnummer op het papiertje. Staat er namelijk boven. Het is alweer een paar dagen geleden dat ik het nummer kreeg en toch weet ik niet goed wat ik ermee moet doen. Ik voel me fijn, heb het afgelopen half jaar genoeg drama meegemaakt op het vriendjesfront en wil deze gemoedelijke after-cambodja-vibe graag vasthouden.… Read more →

Deel 14: Rust, cultuur & vertier

Wanneer ik het vliegtuig uitstap voel ik me gelukkig. Die geur van Azië, ik was het vergeten. Gedurende de vlucht praatte mijn buurman honderduit. De man van middelbare leeftijd deed ieder jaar vrijwilligerswerk ergens in Thailand en had er wederom zin in. Hėėl veel zin zo begreep ik. Uiteindelijk heb ik mijn oortjes ingedaan om te veinzen dat ik afwezig… Read more →

Deel 13: Nieuw hoofdstuk

Ruim een week later bericht mijn ex-lover. Ik zou mezelf niet zijn als ik in de tussentijd de boel niet hormoonvol had gedramatiseerd. Mijn gevoelens gingen alle kanten uit; van hoteldebotel naar grandiboos. Mocht allemaal niet baten. Ik schrok op toen ik het bericht in mijn beeldscherm zag verschijnen. Nu wist ik in één oogopslag dat het geen verzoenings- maar… Read more →

Hoofdstuk 12 :-(

Samen met een vriend zit ik aan de bar. We drinken en praten erop los. Ik vertel vriend dat ik het even niet meer weet met de liefde. ‘Aan de ene kant vind ik het zoooooo fijn maar aan de andere kant niet. Hij is echt alleen met zichzelf bezig, is zo negatief en geremd. Zo passief. Maarja, in het… Read more →

Deel 10: Een ode aan het kind

Twee en een kwart jaar is ze alweer. Soms vergeet ik dat ze baby is geweest. Dat zij datzelfde mensje is. Dat kleine meisje dat in mijn buik groeide. Die mij door de moeilijkste tijd ooit hielp. Die samen met mij vluchtte. Die mee ging naar mijn werkgroepen op de VU. Die mee ging dansen op koninginnedag. Die samen met… Read more →

Deel 9: Ongelukkig

Soms komt er zomaar actie om de hoek kijken, dat is fijn want dan hoef ik zelf even geen onrust te creëren. Ditmaal in de sfeer van 12 steden, 13 ongelukken. Er is weinig budget voor deze aflevering. Een meisje op een scooter, gehuld in een spijkerbroek met een heel kort naveltruitje, rijdt op het fietspad voor mijn huis langs.… Read more →

Deel 8: Tinderdaad

Mo: Screen je eigenlijk ook op naam? Ik: Nah gewoon Nederlands. Mo: Je wilt sowieso alleen Nederlanders toch? Ik: Ja graag. Nouja, kijk maar. Maar wel slimmerds uitzoeken hè? Mo: Waarom zo oud? Ik: De rest heb ik al gehad. Mo: Nee serieus, die oude zijn lelijk. Ik: Ja maar die jonkies kunnen de wereld nog niet aan. Mo: Wajo!… Read more →

Deel 6: Afleiding & Verleiding

Wanneer ik thuiskom na een dagje dierentuin vind ik een kaartje op de deurmat. Het is van Siem, hij hoopt dat ik nooit meer zo’n rotdag krijg als die ene dag laatst. Zo lief! Een contrast met de stilte die volgt. Dagen gaan voorbij. Ik probeer contact te zoeken maar het loopt stroef dan wel niet. Dit is precies wat… Read more →

Deel 5: Er is er één jarig

‘Goedemorgen liefje, mama is jarig’ zeg ik tegen Cato terwijl ze mijn bed opklautert. ‘Oja!’ is haar respons en ze rent naar de woonkamer. Even later komt ze terug met haar stoeltje. Trots gaat ze erop staan; ‘in de gloria, in de gloria, in de gloria, in de gloria, in de gloooooooooooo’. Even ben ik bang dat ze erin blijft… Read more →

Deel 4: Roerige tijden

Roerige tijden zijn aangebroken; nogal een kort lontje heb ik. Een stagiaire krijgt een snauw (welverdiend) en mijn collega wijst me erop dat vrij weinig van mijn zinnen naar hem toe geen ‘fuck’ of ‘fucking’ bevatten en meent daarnaast te kunnen horen aan de klank van mijn fuck op welk niveau van frustratie ik mij op dat moment bevind. Ook… Read more →

Deel 3: Zo’ndag

Niet huilen denk ik terwijl ik door de stad naar het station loop om mijn fiets op te halen. Zo erg is het ook weer niet. Denk aan erge dingen, denk aan kittens in een plastic zak in het water. Op de een of andere manier werkt het niet. En ik hou echt niet van kittens in een plastic zak… Read more →

Deel 2: Bij-zonder

Op een zaterdagavond ga ik wat drinken met een vriend in Amsterdam. Siem bericht later die avond met de vraag of ik hem op kom zoeken in een café waar hij met vrienden verblijft. Na een wijntje of wat ga ik naar hem toe. Spannend vind ik het. Die middag heb ik hem bericht dat ik een beetje vaag wel… Read more →

Deel 1: Havermout en hoge hakken

Deel 1 Eindeloze gesprekken, vele korte nachten, een miljoen glimlachen en bergen nieuwe kennis heeft hij me opgeleverd. Èn havermout èn hoge hakken. Het begon als in een film; berichtjes her en der, afspreken, aanbellen bij je date, hmm best een leuk hoofd, ratelen uit ongemak, toch wel erg gezellig, eigengemaakte chai tea?!, nog meer praten, wow inhoud ook nog,… Read more →